Opgehaald en bezorgd vanaf € 29KopersbeschermingAlle items gecureerd door Whoppah Download de Whoppah app hier
Item niet zoals geadverteerd, geld terugAlle items zijn zorgvuldig geselecteerd en 100% authentiekLaat zorgeloos bezorgen of haal zelf opAlleen betrouwbare verkopers
Rosat Art
Productomschrijving
Hans Beers (1946) Kunstenaar : Hans Beers XX geboren 1946 Prachtig origineel werk in abstracte gouache, zeer kleurrijk en van hoge kwaliteit. Dit werk moet dateren uit de vroege jaren 1970 Afmetingen 63cm hoog x 46cm breed Niet ingelijst verkocht. - Ik had het geluk om het hele atelier van deze kunstenaar te kunnen kopen, 40 jaar hard werken. Extreem hoge kwaliteit en absolute perfectie. De details zijn het werk van een groot kunstenaar die zijn kunst perfect kent. Een kunstenaar die nog steeds totaal onbekend is, dit is een buitengewone investering en over enkele jaren zullen de prijzen tot onbetaalbare hoogten zijn gestegen. Biografie Hans Beers verhuisde van Zevenbergen bij Breda naar Antwerpen. Hij zocht een huis, atelier en galerie en vond die in de rustige Isabella Brantstraat achter het Paleis van Justitie. Dit weekend viert de kunstruimte haar dertigste verjaardag. "Vanaf het begin was het duidelijk dat ik naar Antwerpen zou verhuizen. We verhuisden als studenten. Deze advocatenwijk is bijna een dorp. Het is in al die tijd niet veel veranderd. De Anselmostraat en de Lange Lozanastraat zijn de commerciële centra van de straten en daaromheen vertakken zich stille vertakkingen. burgerstraten". Hans Beers zorgt samen met galerie Sonja Mertens en Huyse Molensloot voor kunst. Elke maand exposeert hij zijn eigen werk of dat van zijn collega's. Bij de bakker, de drukkerij, de fotozaak en het plaatselijke KBC-kantoor hangt hij kleine werken op die verwijzen naar de tentoonstellingen thuis. "Ik kan er niet van leven. Maar af en toe verkoop ik iets van mezelf of van een collega. Ik restaureer ook oude schilderijen. Het is gewoon samenleven. Maar je krijgt me hier niet weg. Het leven is te mooi. Ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan van zijn galerie toont Beers recente, bijna abstracte gouaches en textielwerken van eigen hand, naast werk van collega's als Georgette Dick uit De Pinte, Chris Van Buggenhout uit Antwerpen, Walter Schelfhout uit Berlare, André Brener en Rolands Cobbaut uit Aalst . Opleiding en vorming: Studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten St. Joost in Breda. Afgestudeerd aan deze instelling met een 5-jarig diploma "Monumentale Vormgeving", waaronder het ontwerpen en uitvoeren van architectonische werken, muurschilderingen, wandtapijten, plastieken, glas-in-lood en ruimtelijke elementen. Tevens een didactisch diploma behaald voor docent tekenen in Eindhoven. Daarna een jaar interieurarchitectuur aan de Academie van Beeldende Kunsten in Tilburg. Ook een privé-opleiding gevolgd voor restauratie van oude schilderijen in Breda. Activiteiten: Stichtte een jongerenwerkplaats in Noord-Brabant, waar hij vijf jaar teken-, schilder- en boetseercursussen gaf. Gaf ook twee jaar bezigheidstherapie aan ouderen. Verhuisde naar Antwerpen en richtte in 1970 de bescheiden kunstgalerie Isabella Brant op. Aanvankelijk opgevat als een tentoonstellingsruimte voor andere kunstenaars, was deze tot 1992 bijna uitsluitend gewijd aan het permanent tonen van haar eigen werk. Vanaf 1993 begon de galerie weer met tentoonstellingen van andere kunstenaars. Kenmerken: De meeste werken hebben een sterk symbolische dimensie en behandelen zeer universele thema's, zoals oorlog en vrede, de kosmos en de tekens van de dierenriem, de geboorte en evolutie van de mens. Het werk is meestal opgebouwd in opeenvolgende cycli van drie tot twaalf werken. De gebruikte basistechnieken zijn gouaches, tapisserieën, batiks, pastels, pentekeningen en lakschilderingen. Tentoonstellingen: Breda, Heusden, Etten-Leur, Zevenbergen, Amsterdam; Antwerpen (G.B.Art Gallery; Onderwijsraad Hofstraat; C.A.W. Rue de Chêne); Deurne (1974 en 1979, Kunstkamer Manebruges; 1975, Galerij Jordaens); Borgerhout (1978 en 1982, gemeentelijke feestzaal, Turnhoutsebaan); Zichem (1976, geboortehuis van E. Claes); Brasschaat (1976, geboortehuis van E. Claes); Zichem (1976, geboortehuis van E. Claes). Claes); Brasschaat (1973, galerij 'Londress'); Gand (1975, 1976, Sint-Pietersabdij, Salon des Arts et Métiers). Antwerpen, 1989 galerie "De lagiers". Wijnegem, 1991 "Molenheide" 1992 Galeria Sala Stephan. Villajoyosa Alicante Costa Blanca Spanje. 1993 A.S.L.K Koksijde. 1993 Stenen in het molenaarshuis. 1994 Hof De Bist Ekeren. 1994 A.S.L. Koksijde. 1995 Isabella Brant Galerie Antwerpen. 1996 Hof de Bist Ekeren Hier is de recensie van een eminent kunstcriticus die het werk van Hans Beers al 40 jaar volgt Guy van Hoof schrijft over Hans Beers Hier zijn mijn indrukken van de tentoonstelling in Hof De Bist In 1971 had ik de gelegenheid om een tentoonstelling van werken van Hans Beers te presenteren, lang geleden! Een krant schreef destijds dat zijn wandtapijten en gouaches daar veel beter tot hun recht kwamen dan in zijn eigen galerie I.Brant. En inderdaad, de ruimte bij hem is gewoon kleiner, vandaar dat Hans Beers soms de behoefte voelt om zijn vleugels uit te slaan, om zijn werk in een andere context te laten bewonderen. Het is waar dat zijn werk het best tot uiting komt in een open ruimte, waar je afstand kunt nemen en alles één voor één kunt bekijken. Anderzijds werkt deze kunstenaar met kleine series, terugkerende thema's, onderwerpen die door de jaren heen al zijn creatieve werk zijn blijven bepalen. Hans Beers werkt er al veertig jaar en in diezelfde periode had hij ook een eigen galerie waar hij andere kunstenaars uitnodigde en een kans bood. Nu vindt hij langzamerhand de tijd om te stoppen, tenminste met de galerie, maar hij is zo gehecht geraakt aan de plek aan de Isabella Brantstraat dat hij er waarschijnlijk niet meer weggaat; hij heeft er veel ervaringen en goede dagen gehad en hij denkt erover om zijn werk exclusief tentoon te stellen, al dan niet permanent. Deze keer wil hij 40 jaar kunst vieren met een overzichtstentoonstelling en een soort tour d'horizon, een feestelijke avond waarvoor hij opnieuw zal terugkeren naar Hof De Bist, waar hij al verschillende keren is uitgenodigd. Hij zou dus een man kunnen zijn van vrij vaste gewoontes, van vaste punten in het leven, wat zich vertaalt in standvastigheid in zijn werk, zonder al te abrupte veranderingen of ritmewisselingen. Een gelijkwaardige man, of een andere man die het ritme weet te volgen. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het stil is in zijn kunstenaarsziel. Een kunstenaar moet immers vaak allerlei tegenwerking overwinnen, zowel van buitenaf als van binnenuit, en die vraag knaagt soms: waarom doe ik dit, voor wie doe ik dit, dit allemaal? Gelukkig heeft Hans Beers doorgezet en is zijn werk van uitzonderlijke kwaliteit en vol variatie. Dat is niet zo vanzelfsprekend in een tijd die gekenmerkt wordt door media-aandacht voor alles wat sensationeel is, of zogenaamd gedurfd, en inhoud ondergeschikt wordt gemaakt aan verpakking, uitstraling, uiterlijk vertoon. Hans Beers heeft altijd gekozen voor kunst als iets betekenisvols, voor creatief vakmanschap op zich. De materiaalkeuze, de compositie, de zorgvuldige toepassing van kleur en lijn - hij heeft altijd zorgvuldig afgewogen, getest en verfijnd. Voor hem is kunst een lang proces, werk dat discipline vereist, hoewel het voor hem sneller moet gaan van het concept in zijn hoofd tot de uiteindelijke realisatie en voltooiing. Zijn werk is soms statisch-monumentaal en beweeglijk tegelijk; er is iets waar te nemen van de draaiende bewegingen, van cirkels, van het kosmische, van de evolutie van de wereld en de mensheid. Zijn doel is niet de vernietiging maar juist het positieve, een positieve houding waarmee hij zijn werk een menselijke inhoud geeft. In zijn werk zien we bijvoorbeeld twee personages die elkaar de hand reiken, als een toenadering, een zoektocht naar een gemeenschappelijke basis. In het verleden heeft hij ook een aantal misstanden aan de kaak gesteld, met name de agressie van grootmachten zoals de Verenigde Staten, het zogenaamde machtigste land ter wereld, dat zijn macht vaak misbruikt om mensenrechten te schenden. De vernietiging van het Indiaanse volk, of zwarte mensen die werden onderdrukt als een inferieur ras. Hans Beers heeft over dit thema prachtige werken gemaakt die getuigen van moed, oprechte overtuiging en nobele verontwaardiging over wat er absoluut anders zou moeten gebeuren in de menselijke samenleving. René Turkry schreef: "Kunst moet in ieder geval een middel blijven om de hoogste menselijke vermogens, namelijk gevoel en begrip, te ontwikkelen en te verheffen. Wie dergelijke aspecten in de kunst behouden wil zien, kan bij Hans Beers terecht voor een goed adres. Deze geëngageerde kunstenaar gaat uit van een werkelijkheid die nooit van deze wereld is en plaatst die in een brede maatschappelijke context. Hij wordt getroffen door de ideologische, morele en filosofische verschuivingen van deze turbulente tijd. Ook religieuze waarden komen aan bod. Hij kan onrecht en wreedheid niet negeren. Hij wordt gekweld door menselijk lijden, want het is als het losgeld dat de mens betaalt voor de vreugde van het leven. Deze vreugde is ook aanwezig in zijn werk, schoonheid, een zacht vrouwelijk element dat contrasteert met het vaak machogedrag van de man-van-macht. Dit is natuurlijk duidelijk terug te zien in zijn materiaalkeuze; hij werkt graag met zijde, allerlei stukjes, reepjes en bandjes, als stukjes van een legpuzzel, delen van een geheel. Het moet altijd goed voorbereid zijn, er moet een tekening gemaakt zijn en die moet dan omgezet worden in een samenhangende compositie. Dit is een centraal idee in dit werk: deze kunstenaar ziet in de mens destructieve krachten, maar heeft de hoop op een betere samenleving behouden, hij streeft naar een juist begrip en harmonieus samengaan van de kosmos, de natuur en de mens. Hij weet dat er veel tegenstrijdige elementen zijn en dat evolutie een lang proces is, maar hij voelt ook een religieuze aanwezigheid in dit leven die hem na aan het hart ligt. Het is een geloof dat niet altijd rationeel is en dat ook niet hoeft te zijn. Merk je bij Hans Beers een verband tussen logica of rede en gevoel, tussen het tastbare en het mysterieuze, tussen feiten en het onverklaarbare? En dit is precies zijn interpretatie van kunst, zijn geving van het artistke. In zijn tekeningen, gouaches en wandtapijten biedt Hans Beers een soort synthese van zijn denken, zijn filosofie; het kosmisch-religieuze, de draaiende en cirkelvormige beweging van de tijd en de mens in beweging, daarnaast oorlog, vrede, liefde, alles in een eenheid die zowel figuratief als abstract wordt weergegeven. Er is hier iets van lijden of eenzaamheid, maar evenzeer van een overwinning, van iets feestelijks, vreugdevols, een innerlijke gloed die weerspiegeld wordt in betoverende kleurschakeringen en details van kralen en versieringen. Sommige ophangingen spreken van water en veel van de gouaches geven een heldere, zachte en dynamische gloed. Maar er is altijd het mededogen, de persoonlijke betrokkenheid en de eindeloze aandacht voor details die hem kenmerken als een serieuze en waardevolle kunstenaar. Gouaches De brede, hoge toets van zijn thema is meteen duidelijk in zijn gouaches. Hier krijgen we een goed idee van de symboliek en het ritme die Hans Beers in zijn werk introduceert. Chromatisch zijn al zijn gouaches gebaseerd op een sterk contrast tussen donkere en felle kleuren zoals geel, off-groen, rood, roze en violet, die hij vaak verwerkt in zijn grillige golfcomposities. Zijn rijk vertakte expressie lijkt vooral gebaseerd op lijnen en een geometrisch raster. Het figuratieve is ondergeschikt aan het spirituele. Het abstract-symbolische aspect lijkt overheersend. Uit alles spreekt een geserveerde intensiteit, maar Hans Beers slaagt erin de spanning te assimileren. Hij heeft series gewijd aan Christus, de kosmos, de apocalyps en expressie door de handen. Ze zijn innerlijk rijk, maar nooit sentimenteel of pathetisch. Ze getuigen van een gekanaliseerde gevoeligheid en soms ook van sterke emotie. Zijn reeksen zijn het resultaat van vragen en reflectie, met het eigen ritme van Hans Beers dat door alle reeksen heen loopt, maar ook een ritme dat aan elke reeks is aangepast. Een serie over het Vrijheidsbeeld in New York is ook diep ontroerend. In dit nogal geëngageerde opus werpt Hans Beers een beknopte blik op de toepassing van mensenrechten door Amerikanen in hun eigen staat.
Specificaties
ConditieHeel goedKleurenMeerdere kleurenMateriaalPapierAantal stuks1OriëntatiePortretFormaatMediumHoogte63 cmBreedte46 cm