Item niet zoals geadverteerd, geld terugAlle items zijn zorgvuldig geselecteerd en 100% authentiekLaat zorgeloos bezorgen of haal zelf opAlleen betrouwbare verkopers
Zakelijke verkoper
Valladolid, Spanje
Productomschrijving
Groot olieverf op doek, gesigneerd door Lluís Muntané Muns, met een voorstelling van een aangenaam alledaags tafereel, aristocraten en bourgeoisie flanerend langs een grote laan, de Paseo de Isabel II in Barcelona. De dames in hun elegante jurken en parasols en de heren in hun lange jassen.
De compositie is verdeeld in een horizontale band in de onderste helft, waarin de verschillende figuren zijn gerangschikt, in gesprek met elkaar, geflankeerd door de bomen die aan de uiteinden verschijnen. Achter hen, in het midden van de compositie, verrijst een groot neoklassiek gebouw dat uitsteekt in het landschap op de achtergrond. Dit is de Llotja de Barcelona, een gebouw met een neoklassieke gevel die binnenin een van de schatten van de Catalaanse burgerlijke gotiek verbergt. Het is het hoofdkwartier geweest van emblematische instellingen zoals de Consulat del Mar, de officiële Kamer van Koophandel van Barcelona en de Beurs van Barcelona (tot 1922).
Lluís Muntané Muns koos voor een academisch realistische stijl, van hoge kwaliteit maar met een sobere, statische uitdrukking, die ook herinnert aan bepaalde kenmerken van het Catalaanse noucentisme. Hoewel hij het grootste deel van zijn carrière aan portretten wijdde, maakte hij ook muurschilderingen. Als meester in het clair-obscur slaagt hij erin om warmte te geven aan zijn plastische omgevingen met een even elegant als ingetogen palet. Zijn composities zijn altijd goed opgebouwd en bezitten de elegantie die in alle aspecten van zijn werk de boventoon lijkt te voeren.
Noucentisme of Novencentisme verwijst naar een culturele beweging die in 1906 in Catalonië ontstond (voorgesteld door Eugenio d'Ors), die de behoefte opeiste aan een classicisme dat doordrenkt was van moderniteit, maar tegelijkertijd verbonden was met traditie, gezien het nationalistische karakter ervan. De Catalaanse identiteit is verbonden met het klassieke substraat van Catalonië en de verbinding met het Middellandse Zeegebied. Hij wilde breken met het kosmopolitische karakter van het modernisme en het vluchtige karakter van het impressionisme. Hij streefde naar een meer objectieve, meer constante en uiteindelijk meer eeuwige kunst. Om dit te bereiken gebruikte hij het idee van het "klassieke" (maar nooit een expliciete kopie van die periode) en het "mediterrane", en de manier om dit in de schilderkunst vast te leggen was door middel van statische, evenwichtige en eenvoudige composities. Er moet op worden gewezen dat dit geen stijl is, maar een reeks ideeën die elke kunstenaar op zijn of haar eigen manier begrijpt.
In dit geval is de herinnering aan het noucentisme vooral terug te vinden in de compositie: een gevoel van sereniteit, proportie, de figuren vertonen geen overdreven of grandioze bewegingen... Hij probeert het eeuwige weer te geven door middel van een evenwichtige compositie. De kleuren lijken gedempt omdat dit effect werd nagestreefd, aangezien het classicisme werd opgevat als iets sereen en evenwichtig.
Lluís Muntané Muns (Mataró, Barcelona, 1899 - Barcelona, 1987)
Als leerling van Vicente Borrás en José Mongrell (van wie hij het gebruik van dramatisch licht en frequentie in het thema van de vrouwenfiguur leende) aan de School voor Schone Kunsten in Barcelona, ontving hij een pensioen van de Diputación Provincial, waarmee hij in 1927 naar Italië vertrok.
Hij trouwde met Teresa Condeminas, ook een schilderes. Hij koos voor een academisch realistische stijl van hoge kwaliteit, maar met een sobere, statische uitdrukking. Als liefhebber van donkere tinten slaagde hij erin warmte te geven aan zijn plastische omgevingen.
Zijn belangrijkste onderwerp is de vrouwenfiguur, meestal in beweging gevangen. Haar houding is verwachtingsvol en vaak is ze gehuld in rijke kleding, een aspect dat een altijd ingehouden elegantie accentueert. Als ervaren portrettist schilderde hij stillevens, landschappen en religieuze taferelen. Hij schilderde ook muurschilderingen. Zijn houtskoolportretten getuigen van zijn beheersing van de tekentechniek en op het gebied van gravures is zijn beheersing van de serie afbeeldingen die hij rond het 18e-eeuwse Barcelona uitvoerde bijzonder opmerkelijk.
Professor in Levenstekenen aan de School voor Schone Kunsten van Barcelona van 1940 tot 1969, hij leidde de instelling tussen 1945 en 1948. De briljante carrière van de kunstenaar werd vergezeld door talrijke prijzen en onderscheidingen, waaronder de Nationale Prijs voor Schilderen en Graveren. Hij nam deel aan kunstwedstrijden in Barcelona, Madrid, Parijs en Buenos Aires. Hij hield zijn eerste solotentoonstelling in de Syra galeries in Barcelona in 1930. In 1968 werd hij benoemd tot corresponderend academicus van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van San Fernando.
De biografie is gemaakt door de Koninklijke Academie voor Geschiedenis (Lluís Muntané Muns | Koninklijke Academie voor Geschiedenis (rah.es)).
Techniek: olieverf op doek
Titel van het werk: "La marche
Auteur: Lluís Muntané Muns Lluís Muntané Muns (1899 - 1987)
Stijl/School: Catalaanse school
Periode: Eerste helft van de 20e eeuw
Land van herkomst: Catalonië, Spanje
Oorsprong: Directiekamer Banco Santander: Directiekamer Banco Santander