Een ode aan de ontwerper van de Barcelona Chair

Ludwig Mies van der Rohe

Maria Ludwig Michael Mies werd geboren in 1886 in Aken, ten westen van Duitsland. Mies' vader was een bescheiden steenhouwer. Regelmatig ging Mies met zijn vader naar de bouwplaatsen om te helpen. Mies ontwikkelde zijn tekenvaardigheid vanaf 15-jarige leeftijd, toen hij in de leer ging bij verschillende lokale architecten. Omdat de kansen in Aken beperkt waren en hij nooit een formele opleiding bouwkunde had gevolgd, verhuisde hij naar Berlijn waar hij op 22-jarige leeftijd aan de slag ging bij Peter Behrens – toen een van Europa's meest invloedrijke architecten. Behrens had ook twee andere toekomstige pioniers van de moderne architectuur in dienst: Walter Gropius en Le Corbusier. Mies vormde hier zijn ideeën over moderne architectuur en ging na 4 jaar voor zichzelf werken.

Avant-garde architect

Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914, stopte zijn carrière en diende hij in het Duitse leger. Na de oorlog debuteerde hij met zijn visie op een glazen wolkenkrabber en leverde het futuristische ontwerp in voor een wedstrijd in 1921. Tegen het midden van de jaren 20 was Mies een toonaangevende avant-garde architect in Duitsland geworden. Een van zijn meest indrukwekkende werken uit deze periode was het Duitse paviljoen dat hij maakte voor de Barcelona Exposition in Spanje. In 1930 werd Mies directeur van het Bauhaus, een baanbrekende Duitse school die les gaf in hedendaagse kunst, design en architectuur. Deze school werd drie jaar later echter gesloten door de nazi’s.

Ondanks zijn groeiende bekendheid in Duitsland vertrok Mies eind jaren 30 naar Amerika, waar hij een hele generatie architecten beïnvloede tijdens zijn aanstelling als hoofd van de architectuur afdeling van het Illinois Institute of Technology (IIT). In deze periode ontwikkelde hij de wolkenkrabber, wat voor eeuwig het landschap in de grote steden veranderde. Het is dan ook moeilijk voor te stellen hoe de skyline van Chicago eruit zou zien zonder Mies. Een van zijn laatste projecten was de New National Gallery in Berlijn, waarvoor hij een opdracht had gekregen van de West-Duitse regering. Het gebouw werd geopend in 1968 en is een bewijs van zijn modernistische esthetiek.